Απλά μεταλλάσσεται, όταν το αποδεχτείς νιώθεις πολύ καλύτερα.
Οκ, συνήθως το αποδέχεσαι όταν έχει γίνει αυτή η μετάλλαξη και καρπώνεσαι τα αποτελέσματα και την επόμενη φορά που θα έρθεις αντιμέτωπος με κάτι ανάλογο πάλι δεν θα είσαι έτοιμος να το αποδεχτείς, αλλά δε πειράζει...
Σήμερα κάποιοι την μέρα την είδαν αφιερωμένη στην Αμαλία, εγώ μόνο ακουστά έχω οπότε το θεώρησα λίγο ασέβεια να γραψω γι' αυτή μόνο και μόνο επειδή γράφουν και οι άλλοι. Όταν το νιώσω θα της κάνω την ανάλογη μνεία.
Άλλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, είδαν την μέρα την πρώτη του καλοκαιριού. Μπάνιο δεν έκανα, ακόμα, αλλά έκανα πολλά που θα ήθελα να χαρακτήριζαν το φετινό μου καλοκαίρι. Είναι όμορφο να ορίζεις εσύ πως θα είναι η χαρά σου, τα απρόοπτα είναι πάντα όμορφα αλλά τα διεκδικούμενα στην παρούσα φάση τα βλέπω ακόμα καλύτερα.
Ένας φίλος μου, ο Γιώργος, είχε ψάξει πολύ τι συμβαίνει με την διάθεση του ανθρώπου, εκείνος προσωπικά έπρεπε να το κάνει για να επιβιώσει, εγώ πάλι τον παρακολουθούσα από μενα από θέση ασφαλείας (δεν μπορούσα να βρεθώ τη δική του) αλλά με ενδιαφέρον,για κάτι τέτοιες στιγμές που μου χρειάζονται. Που λέτε μου είχε πει πως η διάθεσή μας είναι μια ημιτονοειδής καμπύλη, διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο το πλάτος και η συχνότητα αλλά ισχύει για όλους. Και ισχύει και για άλλα πράγματα που διέπουν την ζωή μας.
Ο χειμώνας ήταν μια κοιλάδα που έπρεπε να περάσουμε για να μας αξίζει το καλοκαίρι.
Το πάθος αποζητάει μια κοιλάδα για να μεταλλαχθεί και να έρθει φρέσκο και δριμύτερο.
Ίσως όλη η ζωή της Αμαλίας να ήταν μια κοιλάδα, με λίγες διακυμάνσεις, ίσως τώρα να ζει εκεί την αιχμή της.
Υ.Γ.: Μη με ρωτάτε πως συνδιάστηκαν Αμαλία, πάθος και εποχές, τέτοιες ασυνάρτητες σκέψεις κάνω πριν κοιμηθώ και έχω αποκτήσει προβλήματα ύπνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου