Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Και καλή εβδομάδα!

Είναι χαράματα δευτέρας και διαβάζω το μάθημα που θα δώσω σε λίγες ώρες, γιατί αν δεν φτάσουμε τελευταία στιγμή εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω. Το μάθημα το διαβάζω για 4η φορα (!) κλασική περίπτωση του "ευκολο είναι μωρε, 2 μέρες διάβασμα" που ποτέ δεν αρκούν. Από τα νεύρα που έχω από τους καφέδες βάζω το καινούργιο του haig και τραγουδάω σαν τη τρελή του φεγγαριού να μάθει όλη η πολυκατοικία πως στον 3ο αγαπάμε τον αρμένιο συνθέτη. Ως που...
Κάτι σαν να στάζει ακούγεται όταν χαμηλώνει η μουσική (αν ήταν συνεχόμενη δεν θα είχα πάρει χαμπάρι). Αρχικά σκέφτηκα πως ξέχασα την καφετιέρα, αλλά δεν είχε νερό. Σιγά μη σκάσω κι εγω, ιδέα μου θα είναι. Ως που...
Από τους πολλούς καφεδες πήγα τουαλέτα και τι να δω: στάζει ο θερμοσίφωνας! Πάνω στα ρουχα μου! Ηταν ανάγκη να πλημμυρίσω μέσα στην εξεταστική; Η αλήθεια είναι πως μύριζα μια σκουρίλα όταν λουζόμουν αλλά δεν είχα δωσει σημασία, σκέφτηκα πως το βολιώτικο νερό έτσι είναι, και που να φανταστω, το σπίτι είναι όσα και τα χρόνια φοίτησης μου (γκουχου).

Τώρα δεν μου φτάνουν τα νεύρα απο τους καφέδες, έχω και το τακ-τακ τις σταγονες στη λεκάνη. Άλλο ένα τέτοιο να συμβεί και θα μετονομάσω το blog σε "αυτά μόνο σε μένα"

(η παρέα έχει για κάποιο λόγο την πεπείθηση πως φέτος είναι η τυχερή μου χρονιά και θα σαρώσω, που και να μην ήταν)

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Avant sommeil

Σου έχει τύχει να μην μπορείς να κοιμηθείς γιατί νιώθεις ένα περίεργο προαίσθημα, χωρίς καποια προφανή αιτία; Να θες τόσο πολύ να χτυπήσει το τηλέφωνο και να ακούσεις από την άλλη άκρη ενα "καλά είμαι" μόνο, και να είναι το μόνο που θα καταφέρει να σε ηρεμήσει. Να το θες τόσο πολύ, να κοιτάς το τηλέφωνο με προσήλωση και επιμονή αλλά η δύναμη της θέλησης να μη πιανει. Το τηλέφωνο να μη χτυπά από μόνο του και να καταλήγεις να το χτυπάς εσύ σουτάκια στους τοίχους. Και μετά να σκέφτεσαι "κι αν με παίρνει και το χαλασα και γι' αυτο δεν ακούγεται;"
Και να στέλνεις μήνυματα γενικά και αόριστα (μη καταλάβει ο άλλος πως είσαι ψυχ και βλέπεις οράματα) που επιδέχονται όμως απάντηση, και ο άλλος να μην απαντάει. Αφου σου είπε πως θα σε πάρει μετά, έχουν περάσει βέβαια 5 ώρες απο τότε...
Και να αρχίσεις να κάνεις σενάρια... τον απαγάγαν εξωγήινοι, τον έχει χτυπήσει στύλος της Δ.Ε.Η. στο κεφάλι όταν πήγε μόνος του στο περίπτερο να πάρει τσίχλες και αν είναι ζωντανός θα ξυπνήσει και θα έχει αμνησία και δεν θα θυμαται πως τον λένε και θα περιφέρεται μόνος αναζητόντας την ταυτότητα του. Αμνησία ξε-αμνησία το κινητό δεν το ακούει; Αλλά όταν επανακτίσει την μνήμη του δεν θα μπορώ να του πω "θα στα έλεγα εγώ να προσέχεις αλλά δεν το σηκωνες..." (αντίστοιχο του "στα ελεγα εγω").
Δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναπάρω, μπορεί να αδειάσω το ψυγείο (που δεν εχει και πολλά), μπορεί να ακούσω 7 φορές τη δισκογραφία του φοίβου (που δεν ειναι και μεγάλη), μπορεί να κάνω απολέπιση τις πατούσες μου από το πέρα-δόθε στο σπίτι (44 τετραγωνικα) αλλά αυτόν δεν θα τον ανησυχήσω.


Στη random λίστα το winamp παίζει το ne me quitte pas
Και δεν μπορώ να βάλω και μία ηλεκτρική στις 4 να ηρεμήσω

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Τώρα κι αν με κάνεις πλάκα...

23:59 όπως όλες οι οικογένειες, ετσι κι εμείς κλείσαμε τα φώτα
00:01 ...τίποτα, γενική διακοπή ρεύματος

Το λάπτοπ λειτουργεί με μπαταρία. Το να μην έχουμε Περαία ρεύμα και να έχει ο Άρης στη Μηχανιώνα δεν το περίμενα... Δεν με χαλάει τόσο το οτι έχω γίνει σαν κλόουν που προσπαθώ να βαφτώ με το κερί, όσο το οτι θα μας τη λέει για τα επομενα 20 χρόνια.

Άντε καλη χρονιά!