Θέλω να πάω στην Θεσσαλονίκη, να κάθομαι από τις 4μιση μέχρι τη 1 στην ξαπλώστρα, να πίνω φραπέ και μπίρες (όχι ταυτόχρονα...) και να σχολιάζω μέχρι και τους κόκκους της άμμου με την παρέα. Αντ' αυτού θα καθήσω στον Βόλο, θα βλέπω την θάλασσα με το κιάλι (γιατί από όχημα δεν παίζει ούτε μίζα), θα διαβάζω μπας και περάσω κανα μάθημα, θα χάσω 3 κιλά από τον ιδρώτα (μια χαρα!), και τα σάββατα μπορεί να πηγαίνουμε και καμία Άφισσο με το κτελ.
Το καλοκαίρι με την ζέστη που βαράει δεν μπορώ ούτε να δω τα τζιν. Συνήθως την βγάζω με σορτσάκια και φούστες. Ίσως και να είναι ιδέα μου αλλά κάθε φορά που βάζω φούστα όλοι ξεσκίζονται να με εξυπηρετήσουν, να μου φερθούν ευγενικά, να μου χαμογελάσουν... Γιατί ρε λιγούρη υπάλληλε του οσε, με το τζιν δεν μπορείς να μου πεις αν έχει θέσεις με την 500;
Ναι ρε helpdesk, έχω φτάσει 6ο έτος και δεν έχω τελειώσει ακόμα, δεν μπορείς να ρωτήσεις την σχολή μου αν ειμαι ακόμα φοιτήτρια για να μη με διαγράψεις; Πρέπει να μου το πετάξεις στα μούτρα;
Λέω όταν τελειώσει όλο αυτό να κάνω ένα πάρτι, μαργαρίτες και μπαλκόνι. Όταν τελειώσει αυτό δεν θα θέλω να δω άνθρωπο από τα νεύρα μου.