Κυριακή 27 Ιουλίου 2008

Μπαξες, το νέο Beverly Hills

Ένα μπανάκι πας να κάνεις κι εσύ σαν άνθρωπος στη παραλία, να παίξεις τη ρακετούλα σου, να ρουφήξεις τον φραπεδάκο σου και κολάζεσαι! Και δεν μιλάω για τα 16χρονα - 17χρονα που λιάζουν τις τέλειες κορμάρες τους και κάνουν εμάς τα 22πουρά να τυλιγόμαστε με παρεό και καπέλα (δεν θα έρθετε στη δική μας θέση να φτάνει η κυτταρίτιδα μέχρι τον αστράγαλο; θα δειτε ρε...) μα μιλάω για την κατάσταση που επικρατεί 10-15 μέτρα πιο πέρα από το "παρά θιν' αλός", στο πάρκιν.


Και πάλι διευκρινίζω, δεν μιλάμε για βλακείες, μερσεντιές, καγιέν και τέτοια, μιλάμε για αυτοκίνητα-αυτοκίνητα. Ενδεικτικά παραθέτω: FordGT, AudiRS8, JaguarXK και αλλά. Και δεν ήρθαν μια μέρα και έφυγαν. Και αντε, ο FordGT είναι βλάκας αμερικανάκιας. Ο άλλος όμως, που πήγε και έσκασε τα ωραία του δεν-θελω-να-φανταστω-ποσα λεφτά να πάρει το εξίσου ωραίο rs8, πως με τόσο καλό γούστο πάει και διαλέγει την παραλία του μπαξε???

Κάτι πρέπει να συμβαίνει εκεί πέρα, δεν εξηγείται αλλιώς. Αλλά κι εμείς που να πάμε ρε παιδιά με την κυτταρίτιδα και ένα Audi80; Τέλος, είμαστε παιδιά ενός κατώτερου θεού...

Άρη, την επόμενη φορά που θα έρθεις μη τυχόν και σε δω με κάτι λιγότερο από diablo

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

Σκέφτομαι και γράφω

Σκέφτομαι και γράφω: Το αγαπημένο μου κατοικίδιο

Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι η Ήρα. Η Ήρα περνάει όλη τη μέρα στον κήπο σαλιαρίζοντας με τον Λάζαρο που είναι έξω από τον κήπο, και αυτός ο έρωτας θα μείνει για πάντα πλατωνικός γιατί ο μπαμπάς δεν θα αντέξει ξανα εγκυμοσύνη της Ήρας και γιατί δεν γουστάρει να συμπεθερέψει με τον Λάζαρο. Εκτός απο το σαλιάρισμα τρώει και όταν δεν τρώει κλαίει για να της δώσουμε να φάει.
Η 'Ηρα είναι πολύ έξυπνο σκυλί, έχω την εντύπωση όμως πως είναι μόνο όταν την συμφέρει. Για παράδειγμα όταν της μιλάμε εμείς μας κλάνει ενώ αμα της πει τιποτα η μαμά τουμπεκί η Ήρα, γιατι το έχει πάρει χαμπάρι το σκυλι πως η μαμά κάνει κουμάντο στο σπίτι. Ή όταν την φωνάζεις με το όνομα της για να της δώσεις τα κόκκαλα απο το μεσιμεριανό και Εσμεράλδα να της πεις θα τσακιστεί και θα έρθει, αν όμως έχει σπάσει καμία γλάστρα κάνει τον κινέζο ή ακόμα καλύτερα, κλείνεται στο σπίτι της γιατί έχει ημικρανίες.

Λέει πως αυτό που μας διαχωρίζει απο τα ζώα είναι η ικανότητα μας να παράγουμε γνώση. Και, δεν μπορώ να πω, βλέπω καθημερινά ανθρώπους που δειψουν να μάθουν. Να μάθουν ποιό βενζινάδικο έχει πιο φτηνή βενζίνη, να μάθουν πως θα γλυτώσουν κανα χιλιάρικο απο την Εφορία, να μάθουν με ποιόν πιδιέται η δίπλα τους ή ο περιπτεράς ή το υπερβολικά ευγενικό και γλυκομίλητο αγοράκι που δουλεύει το καλοκαίρι διανομέας στο ταχυδρομείο.
Έχω μεγαλώσει, είμαι ενήλικη πλέον και έχω το δικαίωμα να ξέρω πράγματα που παλιά μου έκρυβαν, που όταν τα συζητούσαν οι "μεγάλοι" με στέλναν στο δωμάτιο μου. Το σκέφτηκα και είμαι εντάξει μ' αυτο, δεν θέλω να ξέρω. Αν δεν είναι απαραίτητο δεν θέλω. Θέλω να βλέπω τους ανθρώπους με την αφέλεια του "όλοι καλοί είναι μωρέ", και όχι έχοντας γνώση πως ο τάδε τα φοράει στην γυναίκα του και κάθε φορά πρέπει να συγκρατιέμαι παρ' όλο που θέλω να του κάνω την μούρη κρέας, αφού η γυναίκα του δεν ξέρει τίποτα, και να υποκρίνομαι κι εγώ πως όλα είναι μια χαρά.
Δεν ξέρω, ίσως είμαι ανώριμη να διαχειριστώ την γνώση, αυτό το "θείο δώρο". Αν συνεχιστεί όμως αυτή η κατάσταση θα σπάσουν τα νεύρα μου. Η Ήρα πάντως την έχει βρει τη λύση.