Είναι νωρίς ακόμη

Έχουν περάσει δύο βδομάδες από τότε που έχω να γράψω εδώ. Όχι πως δεν έχουν συμβεί γεγονότα στο μεσοδιάστημα... πήρε φωτιά ο κώλος μας, προκηρύχθηκαν εκλογές, ξεκίνησε η εξεταστική, χώρισε η Έλενα. Για προσωπικούς και μή λόγους πιο πολύ σκοτίζομαι για τον χωρισμό της φίλης μου παρά για τον "προεκλογικό αγώνα".

Πιο πολύ όμως με έτσουξε που τελειώνει το καλοκαίρι και τα ψέματα τελειώνουν μαζί. Ήθελα η πρώτη μου σεπτεμβριανή ανάρτηση να ήταν η κριτική ενός δίσκου που με συντρόφευσε όλο το καλοκαίρι, αλλά επειδή αυτό το λέω 1ο μέρες τώρα και με τη δουλειά που έχω το βλέπω να γίνεται οκτωβριανή η κριτική είπα να ξεκινήσω παραθέτοντας απλές σκέψεις πριν με πάρει ο ύπνος.

Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας του "τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα". Αυτή η έσωστρέφεια είναι όμως το αναγκαίο μετά το ξεσάλωμα τριών μηνών. Πρέπει να κάνεις τις μοναχικές βόλτες, να στοιχίσεις τα ηλιοβασιλέματα με το βήμα σου, να τα πάρεις απ' τα μάτια και να τα βάλεις πιο μέσα, γιατί έρχεται κρύο και θα τα κάψει. Είναι ο μήνας που μαζεύεις τα φρούτα και τα αποξηραίνεις να έχεις να φας τον χειμώνα "να μη πάθεις σκορβούτο" (η μόνιμη φράση της μαμάς μου μετά το "τί εφαγες σήμερα").

Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας του οποίου κάποιες μέρες μπορείς να φορέσεις τη χειμωνιάτικη μπλούζα που τόσο πεθύμησες, ή την πήρες με τις εκπτώσεις και δεν προλαβές να την χαρείς, και μη τρελαθούμε τωρα... όλο το καλοκαίρι με τα σορτσάκια και τα αέρινα νισάφι! Είναι ο μήνας που σου δίνεται η αφορμή που περίμενες να αλλάξεις στέκια, συνήθειες (λέεεεμε τωρα), και ο,τι άλλο βαρέθηκες να τρώς στη μάπα. Είναι ο μήνας που αναπροσδιορίζεσαι, εσύ, τα θέλω και τα πρέπει σου.

Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που θα κλείνω τη μπαλκονόπορτα με φρέσκια την ανάμνηση των ζεστών καλοκαιρινών νυχτών που την έβγαζα στρωματσάδα στο μπαλκόνι να ακούω τα ροχαλιτά του ανδρικού πληθυσμού όλης της πολυκατοικίας και τα κουνούπια μέσα στα αυτιά μου.

Όσο όμως κι αν προσπαθώ να δω την άσχημη πλευρά, το έχω δηλώσει... το καλοκαίρι είναι η εποχή μου, και του χρόνου θα είμαι πιο καλά προετοιμασμένη. Έχω έναν ολόκληρο χειμώνα μπροστά μου.

Αλλά "είναι νωρίς ακόμη"

Καλές βόλτες