Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Άσχημα τα πράγματα...

Το τελευταίο διάστημα έχει πέσει περονόσπορος... κάθε φορά που σηκώνω το τηλέφωνο φοβάμαι μην είναι για κακό.
Εγώ δεν ήμουν και στα καλύτερα μου απο υγεία, η κολλητή μου βρέθηκε μετά απο σχέση χρόνων κερατωμένη (αλλά ευτυχώς όχι δαρμένη), γνωστοί συγγενείς και φίλοι μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία, ας μη πω περισσότερα αλλά το λιγότερο που έχει να πει κανείς είναι πως μας έχουν μουτζώσει.
Σε γενικές γραμμές όλοι νιώθουν προδομένοι. Εγώ από τις δυνάμεις μου, ο άλλος απο φίλο, από σύντροφο, ο τρίτος από τον θεό που του πήρε κάτι που αγαπούσε. Και πού να ξεσπάσεις; Πως να το κάνεις όλο αυτό να σταματήσει; Να γυρίσεις πίσω δεν γίνεται αλλά είναι αδύνατον να φανταστείς τον εαυτό σου μετά.
Γιατί πραγματικά δεν είναι όλα συνήθεια ή λογικά που με μια απόφαση και μια αλλαγή σκέψης τα αλλάζεις όλα. Κάποια είναι και μπορείς να τα διαχειριστείς. Αλλά τα άλλα; Όταν προκειται για συναισθήματα, για μέρος του εαυτού σου; Θα τον σκοτώσεις για να προχωρήσεις; Είναι βαρύ το τίμημα και όταν έχεις κόψει τον μισό σου εαυτό θέλει υπερπροσπάθεια να ισορροπήσεις ξανά.
Εγώ πήρα αντιβίωση και ξεμπέρδεψα. Μακάρι να τα καταφέρουν και οι φίλοι μου.

6 σχόλια:

mahler76 είπε...

εγώ απλά θα ευχηθώ να πάνε όλα καλύτερα σύντομα.

dunno είπε...

το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να βγει μια βόλτα να κάτσε σε ένα παγκάκι και να παρατηρήσει τον κόσμο γύρω του.όταν αδειάσει το μυαλό του από ό,τι τον βασανίζει, ή θα βρει κάτι όμορφο γύρω του να πιαστεί που δεν έβλεπε πριν, ή θα καταφέρει να εναποθέσει μέρος του πόνου του στους ρυθμούς και την ψυχολογία των περαστικών που τον προσπερνούν.

όπως και να χει όλοι μας χρειαζόμαστε μικρά διαλείμματα για να ανασυγκροτηθούμε και να συνεχίσουμε.ακόμα όμως και η ζωή μέσα στη μιζέρια για λίγο καιρό θα μας αναγκάσει εν τέλει κάποια στιγμή, να ξεπεταχτούμε δυνατότεροι και με περισσότερη θέληση

Nikos είπε...

Τί να πω.. δεν ξέρω. Η ζωή είναι εύθραυστη αλλά δεν το θυμόμαστε πάντα.

Μπορείς να βάλεις και εμένα στη λίστα με μία έξαρση μάλλον αγοραφοβίας που δεν θέλω να βλέπω κοσμο έχω να βγω από το σπίτι 2 μέρες.. weird huh..

unknown evening star είπε...

@mahler
να 'σαι καλα βρε παιδι μου για τις καλες σκεψεις. θα τους το μεταφερω

@mr. f
κι εμένα με πιάνουν κάτι τέτοια, να κλείνομαι στο σπιτι, να μη δίνω σημασία στα τηλέφωνα... στους ριθμούς που ζω και περισσότερο σ' αυτούς που ζεις έχουμε ανάγκη 2 μέρες ανασυγκρότηση, μη ντρελαίνεσαι

@dunno
όπως πάντα έχεις δίκιο. είναι όμως μια διαδρομή που συνήθως για να επιτύχει πρέπει να την κάνεις μόνος

Πίκος Απίκος είπε...

Αν δεν περάσεις κι αυτές τις φάσεις στη ζωή σου δεν θα γίνεις ποτέ το καλύτερο άτομο που μπορείς να γίνεις κι εσύ και οποιοσδήποτε άλλος.

Oι φίλοι σου έχουν εσένα κι εσύ αυτούς, αυτό είναι ήδη μια πολύ καλή αρχή για να ξεπεραστούν πολλά προβλήματα.

Περαστικά γενικώς λοιπόν σε όποιον το έχει ανάγκη.

ζέλιγκ είπε...

εμένα μου πάνε όλα πρίμα τώρα τελευταία -
τόσο
που έχω αρχίσει να μπαίνω σε σκέψεις:
λες να ξεσπάσει κανένα τσουνάμι ατυχίας και να μην ξέρουμε τί μας βρήκε;