- Χτές είδα στον ύπνο μου έναν φίλο μου που απο τότε που τον γνώρισα δεν έχει μαλλιά αλλά στον ύπνο μου είχε. Και βριζόμασταν γιατί προσπαθούσε να πείσει ο ένας τον άλλον πως ο ένας έχει μεγαλύτερες "επιτυχίες" απο τον άλλον
- Τις προάλλες φίλη μου πηρε να παραγγείλει σε πιτσαρία και η τηλεφωνήτρια της άρχησε τις χαιρετούρες. Πήρε δε τη πρωτοβουλία να της βάλει της φίλης μου και έξτρα σκόρδο στα μακαρόνια, όπως έχει μάθει πιά πως της αρέσει. Η φίλη μου μάλλον πρέπει να το ψάξει που κάθε φορα που τηλεφωνάει σε φαγάδικα την χαιρετάν με το μικρό της.
- Μου κλέψαν για 3η φορά το ποδήλατο ρε πουτη μου...
- Το είπα στους γονείς μου και στο πρώτο μισάωρο με είχε πάρει ο αδελφος μου, ο θειος μου, η θεία μου, η γιαγιά μου (και ο παππούς μου αλλά δεν φορούσε το ακουστικό και θα μου εβγαζε τη ψυχή οπότε δεν μιλήσαμε) για να μου πουν να μην στενοχωριέμαι. Για τον μπαμπά μου δεν το συζητάμε.
- Αλλά ξέρω πως γρινιάζω μόνο για να γκρινιάζω γιατί τελικά είμαι τυχερή όπως είμαι. Δεν είναι οι μικρές μου προσδοκίες που με ωθούν να βγάλω τέτοιο συμπέρασμα, είναι κάτι που δεν έπρεπε να γίνει, αλλά έγινε και τίποτα δεν θα είναι όπως πριν
Υ. Γ.: Ρε σεις εχει ερθει το καλοκαίρι, εχει μια βδομάδα που έχει ανοίξε ο "Ανεμος" κι εγώ κάθομαι και διαβάζω αντί να ρουφάω μοχίτο... κοιτάζω την φωτό απο παλιό μου ποστ και σκάω (γιατι τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά εγώ είχα πέσει όταν ήμουν μικρή και δεν σκαμπάζω). Έβαλα ένα τραγούδάκι να το ακούω και να ξεφεύγω
4 σχόλια:
Μάλλον συμπλέουμε αυτόν τον καιρό.
α) το θέμα των ..πιτσαριών είναι κάπως περίεργο. Εγώ δεν ξέρω όταν έρχεται ένας παλιός γνωστός delivery πιτσαρίας αν πρέπει να του αφήνω πουρμπουάρ. Κάπως ντρέπομαι.
β) το θέμα του ποδηλάτου με πόνεσε διότι είμαι σε φάση να δώσω 450 € για πάρω σούπερ νέο ποδήλατο και φοβάμαι πολύ τις κλοπές...
γ) Παλεύω να τελειώσω το παλιομεταπτυχιακό κι εγώ αλλά ένα σύνθημα με συντροφεύει: "το διάβασμα είναι προσωρινό, το πτυχίο είναι μόνιμο."
δ) Esse Olbar φουλ!
ε) συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.
ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ - ΤΑ ΜΟΧΙΤΟΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ζελιγκ το ξέρεις πως είσαι πάντα ευπροσδεκτος να "καταλαμβανεις χωρο" στον χωρο, το καταφέρνεις χωρίς να τον καταχράσαι.
αντε, να τελειωσεις εσυ το μεταπτυχιακο, να παρω κι εγώ το πτυχίο (η τουλάχιστον να φτάσω πιο κοντα) και οντως... τα μοχιτος έρχονται
Δεν νομίζω βρε πουλί μου όλο το καλοκαίρι να διαβάζεις...
Μπι πέισιεντ!
Θα περάσει!
Σε καταλαβαινω απολυτα.Και ποιος δε θα θελε να ναι μ ενα μοχιτο στο χερι και μια παραλια να απλωνεται στα ποδια του...Αχ,ατιμη εξεταστικη!
Οσο για το ποδηλατο,εγω δε σε πηρα τηλεφωνο,αλλα θα στο πω απο δω.Μη σκας!
Δημοσίευση σχολίου