Πολύ θα ήθελα να θυμάμαι τη πρώτη μου λογική σκέψη.
"It cannot be a complete coincidence that several outstanding logicians of the twentieth century found shelter in asylums at some point in their lives: Cantor, Zermelo, Gödel and Post are some."
Πολύ θα ήθελα κάποια πράγματα στη ζωή μου να δούλευαν σαν ένα σύστημα πρακτόρων, κι ας είχαν και fuzzy logic, και lineal temporal κι ό,τι θες. Πόσο μ' αρέσανε τα ντετερμινιστικά, χωρίς διλήμματα κι άλλα χαζά.
Αφού πάντα στόχος ήταν η ευτυχία
2 σχόλια:
τουλάχιστον έγραψες καλα?
Ναι!!!
Αν και κατουριόμουν συνέχεια (απ' τον καφε)
Δημοσίευση σχολίου