Αυτό ήταν, δεν θα ξανακλαφτώ για τη σχολή (σήμερα...), έχω πιο σοβαρά προβλήματα. Ρε σεις, έφυγε το καλοκαίρι!Χτες το συνειδητοποίησα που έριξε την μπόρα. Γενικά το έχουμε πει πως από καλοκαίρι δεν έχω καταλάβει πολλά, αλλά αυτό μου ήρθε κάπως απότομο. Εγώ είχα συνηθίσει να ρίχνει πρώτα αυτές τις καλοκαιρινές βροχές. Ξέρεις τώρα, που σε πετυχαίνουν ξαφνικά στον δρόμο και καταλήγετε αγκαλιά με το γκομενάκι, να φιλιέστε στη μέση του δρόμου μούσκεμα γιατί δεν σας νοιάζει τίποτα... και άλλες αμερικανιές.
Αλλά στην παραπάνω περίπτωση δεν έκανε το ψοφόκρυο που έκανε χτες. Τι ροματζάδα να φανταστώ (γιατί από την υλοποίηση είμαστε πολύ μακριά). Χτες μόνο σπίτι και φλοκάτη και χουχούλιασμα κάτω από το πάπλωμα μπορούσα να φανταστώ. Καλό κι αυτό, αλλά δεν έχει την ανεμελιά του summertime, είναι πιο φοβαρό... δεν είμαι έτοιμη για σοβαρότητες.
Τελικά δεν με χάλασε που δεν είδα τους κολλητούς μου φέτος, που δεν κλείσαμε 10ωρα στην παραλία, που δεν κλείσαμε 48ωρα στο μπαλκόνι του Παναή. Με χάλασε που ενώ ήταν το πρώτο καλοκαίρι που ήμουν τόσες μέρες με το έτερο δεν μπόρεσα να το χαρώ. Δεν μπορούσα να του πω "σε 1,5 ώρα φεύγει το φέρρυ για σποράδες, πάμε και γυρίζουμε με το βραδινό". Και θα 'θελα πολύ να μπορώ να το πω, κι ας μη το κάναμε στο τέλος. Δεν είχα την ελευθερία ούτε να το φανταστώ.
Δεν πειράζει όμως, θα έρθει το άλλο καλοκαίρι κι εγώ δεν θα έχω μεγαλώσει (παραπάνω... μην είμαι βρέφος και δεν μπορώ να πίνω), και τότε θα δείτε όλοι εσείς με τις πατουσίτσες στην άμμο και τα ηλιοβασιλέματα... Θα δείτε τι θα πάθετε!
